Hoezo Fotografie?

 

Ik fotografeer nog niet zo lang, in tegenstelling tot de gemiddelde fotograaf, heb ik het ook nooit heel leuk gevonden om te fotograferen. Ik kwam er drie jaar geleden bij toeval achter… hoe mooi is dat?

Inmiddels bijna tien jaar geleden kocht mijn man een digitale spiegelreflexcamera om mooie foto’s van onze dochter te kunnen maken, en zoals dat gaat bij de meeste mensen zijn er inderdaad allemaal mooie foto’s gemaakt met deze camera maar wel op de automatische stand. Niks handmatig instellen, veel te ingewikkeld voor mij en manlief snapte de materie wel maar voordat hij zover was, was het moment van onze kleine spruit alweer voorbij!

Tot drie jaar geleden dus, toen vroeg een vriendin mij mee naar een avondcursus.  Ook zij had een mooie camera die ze alleen op de automatische stand kon bedienen en voor de gezelligheid zocht ze iemand om mee te gaan. En zo gingen wij samen, een tijdje op maandagavond naar een spiegelreflexcameracursus, waar wij vooral probeerden te begrijpen hoe dat ding nou werkt als je hem niet op de automatische stand mag zetten! Om een lang verhaal kort te maken, ik leerde daar twee dingen, fotograferen op de niet automatische stand en, belangrijker nog, ik leerde daar dat ik een stuk creatiever ben dan de gemiddelde fotograaf die daar aanwezig was.

De basis voor mijn enthousiasme van nu, is daar geboren. Toen ik een nieuwe camera van manlief voor mijn verjaardag kreeg was de afspraak dat ik een aanvullende cursus zou volgen om deze nieuwe camera echt goed te leren bedienen, ik besloot de basiscursus te volgen aan de School voor Fotografie in Breda. Eenmaal de smaak te pakken, plakte ik de jaarcursus er achter aan en kan ik op dit moment dus zeggen dat ik fotograaf ben.